Τώρα που τελείωσαν τα τυπικά "συλλυπητήρια", ας προσθέσω κι εγώ κάποια λόγια σε όσα έγραψε ήδη η Οικογένεια ΤΗΜΟ
Νίκο
Σήμερα στις 3 το μεσημέρι, σε χαιρετίσαμε
Σήμερα, ήθελα ν’ αδειάσω τη συγκίνηση και τη θλίψη από τον αδόκητο χαμό σου. Θά ’θελα να είμαι εκεί να στα πω. Δε μπορώ. Λυπάμαι. Μα θα στα γράψω
2004, Σεπτέμβρης. Η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με τον κόσμο του ΤΗΜΟ. Ήσουν εσύ, ο πρώτος από τον κόσμο αυτό που με καλωσόρισε. Νόμιζα ότι είχα μπροστά μου κάποιον μόνιμο Καθηγητή, όμως όχι. Είχα μπροστά μου έναν ωρομίσθιο (εντεταλμένους τους είπανε μετά). Έναν ωρομίσθιο, που στα χέρια του πήρε το ρόλο τού να χτίσει ένα Τμήμα στο ΤΕΙ Ηπείρου και εν συνεχεία στο ΤΕΙ Ιονίων Νήσων. Οι μόνιμοι πού ήταν; Ας το αφήσουμε! Θερμή υποδοχή, θερμή συζήτηση! Άσχετοι λόγοι δεν επέτρεψαν τότε το να αρχίσω στο ΤΗΜΟ, εσύ όμως συνέχισες…
2007 Ιούνιος. Σύνοδος Προέδρων ΤΕΙ στην Κεφαλονιά. Εκδήλωση στο Δημοτικό Θέατρο Ληξουρίου. Σε βλέπω, με βλέπεις, χαιρετιόμαστε σαν φίλοι που είχαν καιρό να βρεθούνε, παρότι είχαμε συναντηθεί μόνο μια φορά. Με ρωτάς, τί γίνεται; Σου λέω. Η άδολη, ανεπιτήδευτη και εγκάρδια χαρά σου δείχνουν την αγάπη σου για το Τμήμα σου. Μου λες τα δικά σου νέα. Περιμένεις διορισμό!
2008 Οκτώβρης. Το ξεκίνημά μου πάλι με σένα διασταυρώνεται. Αυτό ήταν. Μέχρι σήμερα. Μάλλον, μέχρι το 2018 όταν αλλότρια συμφέροντα κι επιδιώξεις διέσπασαν τον κόσμο του ΤΗΜΟ, την οικογένεια του ΤΗΜΟ και μας διέσπειραν στους πέντε ανέμους!
Τί να πρωτοθυμηθώ;
Τις αμέτρητες συζητήσεις για το στήσιμο του Τμήματος;
Τις αγωνίες για την τότε βάση του «10» και τις συνέπειές της;
Τις προσπάθειες για «μεταλλαγή», «μετονομασία», «συγχώνευση», κλπ του Τμήματος, που όλες σκόνταφταν πάνω μας; Εμ! Ήθελαν να το μετατρέψουν σε «Οπτικοακουστικής Τεχνολογίας», λες και το Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου ήταν λειψό κι ήθελαν κι άλλο Τμήμα στο ίδιο αντικείμενο, δυο νησιά πιο κάτω!!! Ή μήπως ήθελαν, από τότε, κάτι άλλο;
Τις αγωνίες σου για τις πλημμέλειες των Διοικουσών και των υπαλλήλων τους, που οδήγησαν στην απώλεια τόσων άξιων συναδέλφων;
Τα αυθημερόν πήγαινε – έλα στην Αθήνα; Σε ένα από αυτά, το 2009, γνωρίσαμε ένα τότε μέλος της ΑΔΙΠ (στεγαζότανε στο ίδιο κτήριο με τη ΔΕ του ΤΕΙ), μετέπειτα Πρόεδρο της ΔΕ του ΤΕΙ, θυμάσαι; Και βέβαια θυμάσαι. Εσύ μου το θύμισες!
Την κατάληψη του 2009-2010, όταν οι δυο μας μείναμε να συζητήσουμε με τα παιδιά μας, τους φοιτητές μας, αφού οι άλλοι εξαφανίστηκαν;
Το νέο πρόγραμμα σπουδών του 2010-2011, που βγήκε μέσα από τις γόνιμες συζητήσεις με τους «καταληψίες»; Εσένα με τους γόνιμους προβληματισμούς σου; Τελικά ένα πρόγραμμα που έβαλε στη σωστή βάση το Τμήμα. Και δεν το λέω εγώ. Το λένε οι φοιτητές μας, το λένε οι απόφοιτοί μας. Τί άλλη μαρτυρία χρειάζεται;
Και μετά, πάλι φαεινές ιδέες για «οπτικοακουστικές» και τέτοια, αλλά πια με συγχώνευση με άλλα Τμήματα του ΤΕΙ! Από την τότε (2010-2011) Διοικούσα! Πάλι πάνω μας σκόνταψε!
Και μετά, όταν μας έβλεπαν (οι Διοικούσες) ως Τμήμα πολιτιστικών εκδηλώσεων (να τους κάνουμε καμιά συναυλιούλα για να φανούνε, να επιδειχτούνε!)
Και μετά, το 2013 με το σχέδιο Αθηνά! Πάλι οι ίδιες ιδέες για συγχωνεύσεις, πάλι από τα ίδια άτομα. Πάλι η ίδια αντίδραση. Οι δυο μας μαζί με το Νίκο το Λάσκαρη, στην Α10 να συντάσσουμε το κείμενο που κράτησε άθικτο το Τμήμα.
Για να φτάσουμε στο 2017 – 2018. Αφού πρώτα διένυσες το δύσκολο στάδιό σου ως Προϊστάμενος του Τμήματος. Αφού πρώτα πάλεψες με όλους και με όλα για να αντιμετωπίσεις μια σειρά από προβλήματα. Ακόμα και τους σεισμούς του 2014! Και το Τμήμα πάντα όρθιο. Λαβωμένο κάποτε, θεραπευμένο με τις προσπάθειές σου, αλλά εκεί.
Τί χρονιές κι εκείνες! Συζητήσεις, έντονες, σκληρές! Σε ώτα μη ακουόντων! Είπαμε, αλλότρια συμφέροντα κι επιδιώξεις! Με τη Διοικούσα. Με τους πολιτικάντηδες. Στο Υπουργείο, στις 18 του Δεκέμβρη του 2017, να κρατάμε το μετερίζι απέναντι σε θυελλώδεις ανταλλαγές επιχειρημάτων, με τον Υπουργό – Πιλάτο στο «άρον άρον σταύρωσον το ΤΗΜΟ»! Μόνοι μας! Χωρίς τη Διοίκηση του ΤΕΙ! Το είχαν ήδη πουλήσει! Με τις επιστολές και τα κείμενα που μαζί υπογράψαμε και ταρακουνήσαμε όσους είχαν στοιχειώδη συνείδηση! Εισπράξαμε και μια μομφούλα από τον τραμπούκο της Διοικούσας (εκ μέρους όλων τους – πλην ενός) αλλά δε μας άγγιξε. Θυμάσαι; Τηλεφωνική συνομιλία στο γραφείο σου με ανοιχτή ακρόαση κι εσύ να τους αποστωμώνεις!
Συγκεντρώσεις στην πλατεία. Πανό στο ΤΕΙ. Συναντήσεις. Υποσχέσεις. Μέχρι να έρθει ο προαναφερθείς Πιλάτος και να στείλει το ΤΗΜΟ να συναντήσει το πεπρωμένο που αυτός και η ντόπια παρέα του, του επιφύλαξε!
Κι ήρθαν «χρόνια χλωμά και αδύναμα μέσα στη γάζα». Αλλά η γελοιότητα δεν έχει όρια. Κι εσύ στάθηκες πάντα στο ύψος σου, πάνω από τα χαμερπή ανθρωπάρια που προσπαθούσαν να σε βλάψουν. Μέχρι σήμερα!
Καλό ταξείδι και καλή αντάμωση, συνάδελφε, συναγωνιστή, φίλε και, πάνω απ’ όλα, ΑΝΘΡΩΠΕ
Θα λείψεις, ιδιαίτερα όταν ξαναχρειαστούν καθαρά μυαλά και τίμια χέρια
Ληξούρι, 13/12/20222
Δ. Θ. Γ. Κατερέλος
ΥΓ1. Το πιο πάνω κείμενο αντανακλά ΕΝΑ μέρος από τη μεγάλη προσωπικότητα, αυτό μόνο που μπόρεσε να συλλάβει ένα φτωχό μυαλό.
ΥΓ2. Για το Νίκο, τον Αργοστολιώτη από τα Ζαγοροχώρια, που έγινε Ληξουριώτης για πάντα
ΥΓ3. Για τη σχέση σου με τους φοιτητές μας, με τα παιδιά μας, δε γράφω τίποτα. Τα έγραψαν όλα αυτοί. Και κατέδειξαν κάτι πρωτοφανές: Στην τριάντα δύο ετών πορεία μου στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, δεν ξανάδα ποτέ τέτοιο δέσιμο, τέτοια αγάπη φοιτητών προς Καθηγητή. Γιατί ήσουν Δάσκαλος. Και το ΤΗΜΟ ήταν και ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Άνθρωποι που τέλειωσαν πριν από χρόνια συνταράχτηκαν από το χαμό σου και το έδειξαν. Και βλέπαμε και όλο το ΤΕΙ ως οικογένεια. Γι' αυτό και το 2013, όταν στο σχέδιο "Αθηνά" μόνο το ΤΗΜΟ επιζούσε, εμείς σταθήκαμε μαζί με τα άλλα Τμήματα του ΤΕΙ, σε μια προσπάθεια να μείνουν κι αυτά. Δυστυχώς, τα αισθήματα δεν ήταν αμοιβαία! Θρηνεί όλη η οικογένεια του ΤΗΜΟ. Αλλά και σε θυμάται και θα σε θυμάται. Κι έτσι δε θα φύγεις ποτέ! Θα είσαι πάντα ανάμεσά μας, όπου κι αν βρισκόμαστε, ότι κι αν κάνουμε. Ο χαμός σου μας έκανε να σμίξουμε πάλι νοερά, αλλά τόσο αληθινά και ειλικρινά. Δεν ξέρω αν αυτή η σχέση που χτίστηκε ανάμεσα σε δασκάλους και μαθητές – το ποιός από εμάς είναι δάσκαλος και ποιός μαθητής, είναι μεγάλη κουβέντα – εμπίπτει στα Ακαδημαϊκά κριτήρια και τους Ακαδημαϊκούς όρους, είμαι όμως σίγουρος ότι με μορφωτικούς και εκπαιδευτικούς όρους μιλάμε για την απόλυτη επιτυχία. Κι αυτό είναι πρώτα-πρώτα δική σου νίκη…
Έχε γεια!
| Δημοσιεύτηκε 14/12/2022 στις 09:44 | 60 |
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου