Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ταραχώδης Βάπτιση του Χριστού εν Ληξουρίω το 1910

 

Δημοσιεύτηκε
05/01/2022 στις 12:44
510

Η ταραχώδης Βάπτιση του Χριστού εν Ληξουρίω στα 1910  

Γραφει ο Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός

 Το 1910  οι Ποταμίτες, εφκείνοι δηλαδή που κατοικούσαν κοντά στο Ποτάμι του Ληξουρίου,   ήθελαν η Βάπτιση να γίνει στο Ποτάμι, στον Αχελώο τους όπως το ονομάζουν, ενώ οι περισσότεροι Ληξουριώτες στη Βρύση, όπως γινόταν πάντα.

Το αποτέλεσμα ήταν να  γίνουν δύο «στρατόπεδα» και να  πιαστούν στα χέρια. Ακολούθησε μεγάλος σκοτωμός και έπεσε πολύ ξύλο. Τελικά  οι πιστοί σκόρπησαν και η Βάπτιση δεν έγινε.

Ο Ρόκκος  Ξυδάχτυλος αξιόλογος σατιρικός ποιητής,  αγιογράφος και καλλιτέχνης που ήταν παρών σε όλο εφκείνο το σκηνικό,  ενημέρωσε πληροφοριακά τον φίλο και συνεργάτη του Γεώργιο Μολφέτα και ο δεύτερος  «πόστιασε» το κάτωθι ποίημα σκιαγραφώντας όλο το κάζο της «εμφυλίου Βαπτίσεως»  Βλ. «Ζιζάνιον», αρ. φυλ. 563, 9-1-1910, σελ. 3. 

Εδώ μονάχα με το μαρς πω’ καμ’ ο αστυνόμοςπεράσανε τα Φώτα μας, εις το Ληξούρι όμως,πολύ πιο ζωηρότερα ο πλάστης εβαφτίστη με ματσουκιές  π’ αλλάξανε πολλών πιστών την πίστη. Επήγε  ο Τούλιος ο παπάς τη βάπτιση να κάνηκι έπεσε ξύλον της ζωής μέσα στον Ιορδάνηκι από την αναστάτωσι και την ξυλοπλημμύρα, αλλού επήε ο παπάς κι αλλού η αγιαστήρα. Λόγον το λόγο φαίνεται και θεϊκή βουλήσειοι δυο μεριές του Ληξουριού τα βρήκανε στη Βρύσικαι πριν προφτάση ο παπάς  τη βάφτιση να κάμηέγιναν δυο στρατόπεδα  Ληξούρι και ΠοτάμιΚι εκεί επέπεσε το εν κατά του άλλου φύλουκαι εβεβαίον  ο παπάς το ασφαλές του ξύλου. Κι εγένετο πανήγυρις Βαπτίσεως σπανία,Κι έτρεχαν τα ξεφτέρουγα μέσα στα καφφενεία,κι άλλος τις έτρωγε κοφτές κι άλλος  με το μανάλικι ενός ο τίμιος σταυρός  τώσπασε  το κεφάλι.Αυτά τα Φώτα έγειναν εδώ κι εν Ληξουρίω,ωραία και φαιδρότατα και Χριστιανικώτατα                 συνάμα και τα δύο!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το Δ.Σ. Δήμου Ληξουρίου για τις Εργατικές Κατοικίες

Εργατικές κατοικίες και Αλιευτικό Καταφύγιο Αθέρα ήταν τα δυό θέματα που απασχόλησαν για περισσότερες από 4 ώρες το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου μας, χτες βράδυ. Μεγάλη η προσέλευση τόσο των ιδιοκτητών των εργατικών κατοικιών, όσο και των Αθεριάνων που περιμένουν να βρουν λύση στα προβλήματα τους. Σε αυτήν την ανάρτηση θα αναφέρουμε μόνο για τις εργατικές κατοικίες.... Με τον Διονύση Αραβαντινό να επισημαίνει, απευθυνόμενος στην Δημοτική Αρχή, ότι 4 μήνες είναι πολύς χρόνος για να μελετηθεί και να συζητηθεί το μείζον θέμα των Εργατικών Κατοικιών. Επί 6 χρόνια, περιμένουμε να δούμε αν αλλάξουν οι συντελεστές δόμησης, ποιός είναι υπεύθυνος για την κατεδάφιση των κόκκινων κτηρίων των Εργατικών κατοικιών, κλπ, συνεχίζει ο κ. Αραβαντινός. "Ο νεοεκλεγέντας Βουλευτής θα έπρεπε σήμερα να είναι εδώ. Θα έπρεπε να έχει γίνει μιά συνάντηση με όλους τους παράγοντες οι οποίοι θα παίξουν καθοριστικό ρόλο για να δοθεί λύση στο πρόβλημα των εργατικών. 38 από τις 54 κατοικίες είναι υπό κατεδ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΣΥ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ 2020

Το φαίνεσθαι και το είναι της απορροφητικότητας!! Η μάχη των εντυπώσεων και των αντιπαραθέσεων περί απορροφητικότητας των κονδυλίων, ανάμεσα στην Περιφερειακή Αρχή της ΝΔ-ΚΙΝΑΛ και στην αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, καλά κρατεί. Επισκέψεις, συναντήσεις, φωτογραφήσεις,  μεταφέροντας ο ένας τις ευθύνες στον άλλο, διεκδικώντας ο καθένας για λογαριασμό του,το ρόλο του καλύτερου διαχειριστή. Κρύβοντας ότι η ανυπαρξία, οι καθυστερήσεις σε έργα υποδομών έχουν να κάνουν με την πολιτική , βάση της οποίας οι πόροι, το ύψος της κρατικής χρηματοδότησης της Τοπικής Διοίκησης, το πλαίσιο που κινείται ο προϋπολογισμός της Π.Ι.Ν. είναι προσδιορισμένο μέσα από  το Μεσοπρόθεσμο 2018-2022. Κρύβοντας ότι η υποχρηματοδότηση, η υποστελέχωση, η ιεράρχηση πόρων από ΠΔΕ και ΕΣΠΑ είναι συστατικό στοιχείο της πολιτικής, ΕΕ και έχει προτεραιότητα, τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων . Πολιτική που προχωράει ταχύτατα η ΝΔ, προετοίμασε ο ΣΥΡΙΖΑ και πρ

Ο Αλατισμένος Σταυρός της Λευτεριάς

    Ο Αλατισμένος Σταυρός της Λευτεριάς                                                 Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός  Αντιβούιζαν τα μεγάλα τουρκικά κανόνια για να πέσει το Μεσολόγγι στα χέρια του Ομέρ Βρυώνη και του Κιουταχή. Πλησίαζαν Χριστούγεννα του 1822… Το ζύγι ασύμμετρο στους δίσκους της ζυγαριάς. Μολύβι βαρύ και οπλισμού καμάρια, μισθοφόρους πεινασμένους και διψασμένους για σάρκα και αίμα, όλα τούτα ήταν λαμπερά κοσμήματα στρατοπέδου, υπογραμμισμένα με τουρκική σίγουρη βούλα, που την καμάρωνε και τα διαφέντευε η Τουρκιά. Μέσα στο Μικροάλωνο του Κόσμου, το Μεσολόγγι, ήταν όλα παραμερισμένα τα της ζωής μαργαριτάρια, όλα, με πρώτο το γάλα της μάνας και του ανήμπορου τη βοήθεια. Το Μεσολόγγι κρατούσε άμυνα με πέτρες και ξύλα ενάντια στους ανέμους της Τουρκιάς, κι ομοίαζε μικρή σταγόνα, πόκρυβε μεγάλη δύναμη. Το ξεσκλούδιον ρούχο των Μεσολογγιτών, γινόταν στη μάχη συμπαγές βελούδο, ασπρογάλανο, ωσάν της Σημαίας μας τα χρώματα.  Κι ήρθε ο ποιητής, καλεσμένος από Άνωθεν…, ο μεγάλος Διονύσ