Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το Λάβαρο της Φιλαρμονικής Σχολής Πάλλης | Η Ιστορία του

 Δημοσιεύθηκε αρχικά τις 29/10/2017

 

Δημοσιεύτηκε
15/10/2020 στις 07:04
297

Στο Λάβαρο της Φιλαρμονικής Σχολής Ληξουρίου, απεικονίζονται νότες, μιά Λύρα, δυό κλαρίνα σταυρωτά. Ποιά είναι η ιστορία του Λαβαρου;

Ο Ιωσήφ Λουκέρης, μας αναφέρει σχετικά...

"Πρόκειται για ένα αντίγραφο που φτιάξαμε μετά τους σεισμούς του '53 (γιατί το παλιό καταστράφηκε), στις καλόγριες στο Κορωνάτο. Ο Μαέστρος Γεράσιμος Πυλαρινός μου έχει δώσει προφορική μαρτυρία για το ποιά συγκεκριμμένη Καλόγρια ήταν. Αν θυμάμαι καλά λεγόταν Βασιλική και ήταν μιά από τις καλύτερες κεντίστρες εκείνης της εποχής και έφτιαξε αυτό το αντίγραφο από παλιά φωτογραφία. Από περιέργεια βλέποντας αυτές τις νότες έψαξα και έμαθα ότι είναι οι πρώτες νότες από τον Εθνικό Ύμνο.

 


Το παλαιότερο λάβαρο, το οποίο καταστράφηκε στους σεισμούς του 1953 και αντίγραφο του ήταν αυτό, κατασκευάστηκε το 1896 από μιά Δασκάλα εκείνης της εποχής. Εκέινη φιλοτέχνησε και κατασκεύασε το λάβαρο.

Το λάβαρο του 1896, έγραφε 1896! Αυτό γιατί το 1896 γίνεται μιά επανίδρυση της Φιλαρμονικής. Και αυτό επειδή είχε γίνει μιά διάσπαση (τότε το Ληξούρι είχε δυό Φιλαρμονικές), η πρώτη διάσπαση που έγινε στην μπάντα. Όταν ενωθήκανε δόθηκε το όνομα Φιλαρμονική Σχολή Πάλλης (το έτος ίδρυσης της νέας, αυτής, αρχή το 1896)

Το 1904 όταν γίνεται το πρώτο επίσημο καταστατικό Προεδρίας Τσιτσέλη και Αντιπροεδρία Λοβέρδου, αναφέρεται και πάλι το έτος ίδρυσης το 1836 Σωματείο Φιλαρμονική Σχολή Πάλλης. Έτσι μετά την καταστροφή του, στους σεισμούς του 1953 ξαναφτιάχτηκε αλλά με έτος ίδρυσης το 1836.

Από μικρό παιδί που έβλεπα το λάβαρο μου έδινε την εντύπωση μιάς Ιερότητας. Σαν να είναι ένας Υπέρμαχος Στρατηγός που πρέπει να αντιμετωπίζουμε και με σεβασμό και με αγάπη για να μπορεί να προχωρήσει.".

Αριστέα Χαριτάτου


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το Δ.Σ. Δήμου Ληξουρίου για τις Εργατικές Κατοικίες

Εργατικές κατοικίες και Αλιευτικό Καταφύγιο Αθέρα ήταν τα δυό θέματα που απασχόλησαν για περισσότερες από 4 ώρες το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου μας, χτες βράδυ. Μεγάλη η προσέλευση τόσο των ιδιοκτητών των εργατικών κατοικιών, όσο και των Αθεριάνων που περιμένουν να βρουν λύση στα προβλήματα τους. Σε αυτήν την ανάρτηση θα αναφέρουμε μόνο για τις εργατικές κατοικίες.... Με τον Διονύση Αραβαντινό να επισημαίνει, απευθυνόμενος στην Δημοτική Αρχή, ότι 4 μήνες είναι πολύς χρόνος για να μελετηθεί και να συζητηθεί το μείζον θέμα των Εργατικών Κατοικιών. Επί 6 χρόνια, περιμένουμε να δούμε αν αλλάξουν οι συντελεστές δόμησης, ποιός είναι υπεύθυνος για την κατεδάφιση των κόκκινων κτηρίων των Εργατικών κατοικιών, κλπ, συνεχίζει ο κ. Αραβαντινός. "Ο νεοεκλεγέντας Βουλευτής θα έπρεπε σήμερα να είναι εδώ. Θα έπρεπε να έχει γίνει μιά συνάντηση με όλους τους παράγοντες οι οποίοι θα παίξουν καθοριστικό ρόλο για να δοθεί λύση στο πρόβλημα των εργατικών. 38 από τις 54 κατοικίες είναι υπό κατεδ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΣΥ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ 2020

Το φαίνεσθαι και το είναι της απορροφητικότητας!! Η μάχη των εντυπώσεων και των αντιπαραθέσεων περί απορροφητικότητας των κονδυλίων, ανάμεσα στην Περιφερειακή Αρχή της ΝΔ-ΚΙΝΑΛ και στην αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, καλά κρατεί. Επισκέψεις, συναντήσεις, φωτογραφήσεις,  μεταφέροντας ο ένας τις ευθύνες στον άλλο, διεκδικώντας ο καθένας για λογαριασμό του,το ρόλο του καλύτερου διαχειριστή. Κρύβοντας ότι η ανυπαρξία, οι καθυστερήσεις σε έργα υποδομών έχουν να κάνουν με την πολιτική , βάση της οποίας οι πόροι, το ύψος της κρατικής χρηματοδότησης της Τοπικής Διοίκησης, το πλαίσιο που κινείται ο προϋπολογισμός της Π.Ι.Ν. είναι προσδιορισμένο μέσα από  το Μεσοπρόθεσμο 2018-2022. Κρύβοντας ότι η υποχρηματοδότηση, η υποστελέχωση, η ιεράρχηση πόρων από ΠΔΕ και ΕΣΠΑ είναι συστατικό στοιχείο της πολιτικής, ΕΕ και έχει προτεραιότητα, τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων . Πολιτική που προχωράει ταχύτατα η ΝΔ, προετοίμασε ο ΣΥΡΙΖΑ και πρ

Ο Αλατισμένος Σταυρός της Λευτεριάς

    Ο Αλατισμένος Σταυρός της Λευτεριάς                                                 Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός  Αντιβούιζαν τα μεγάλα τουρκικά κανόνια για να πέσει το Μεσολόγγι στα χέρια του Ομέρ Βρυώνη και του Κιουταχή. Πλησίαζαν Χριστούγεννα του 1822… Το ζύγι ασύμμετρο στους δίσκους της ζυγαριάς. Μολύβι βαρύ και οπλισμού καμάρια, μισθοφόρους πεινασμένους και διψασμένους για σάρκα και αίμα, όλα τούτα ήταν λαμπερά κοσμήματα στρατοπέδου, υπογραμμισμένα με τουρκική σίγουρη βούλα, που την καμάρωνε και τα διαφέντευε η Τουρκιά. Μέσα στο Μικροάλωνο του Κόσμου, το Μεσολόγγι, ήταν όλα παραμερισμένα τα της ζωής μαργαριτάρια, όλα, με πρώτο το γάλα της μάνας και του ανήμπορου τη βοήθεια. Το Μεσολόγγι κρατούσε άμυνα με πέτρες και ξύλα ενάντια στους ανέμους της Τουρκιάς, κι ομοίαζε μικρή σταγόνα, πόκρυβε μεγάλη δύναμη. Το ξεσκλούδιον ρούχο των Μεσολογγιτών, γινόταν στη μάχη συμπαγές βελούδο, ασπρογάλανο, ωσάν της Σημαίας μας τα χρώματα.  Κι ήρθε ο ποιητής, καλεσμένος από Άνωθεν…, ο μεγάλος Διονύσ